Hadimassa ernaast

Ondertitel:Uit de verte gezien
Soort:Recensie
Onderwerp:Hadimassa 13
Auteur:LB
Medium:De Volkskrant
Datum:13-11-1969
Pagina:11

Europacupwedstrijden in de middaguren gespeeld, hebben in elk geval het voordeel dat de programmakeuze 's avonds weinig dilemma's schept. Hadimassa en het nieuwe VARA-programma Dit is het begin - waarvan bij voorbaat al was aange kondigd dat er niet over voetballen zou worden gesproken - stonden nu tegenover de wormstekige film La Rossa en wat midweeks kleingoed op het eerste net. Hadimassa had een paar sterke onderwerpen - het evangelisatienummer van Wim de Bie en Kees van Kooten en het prachtige luisterliedje van Annemarie Oster - maar het merendeel van de nummers zat er net naast. De vervanging in het openingsnummer van Annemarie door Kees en Wim van Kooten-de Bie noteer ik daarbij als een persoonlijke teleurstelling.
 
"Dit is het begin", dat behalve radio nu ook televisieprogramma is geworden, houdt 'n belofte in. Zwak was het optreden van de muzikantengroep The Dream, vervelend door eenvormigheid in de beeldregie van de openingsnummers. De sterke kanten van dit programma moeten vooral worden gezocht in de presentatie of liever gezegd de bijna-afwezigheid ervan, de keuze van de onderwerpen buiten het muzikale gedeelte om en de quasi-technische onvolmaaktheid. Het beste onderdeel was een prachtig, sterk erotiserend filmpje over "een meisje en een communicatief vogeltje" van Koos Zwart, het beste filmpje dat ik in lange tijd heb gezien. Overigens, iedere gedachte aan underground of doorbraak kan men wel vergeten ten aanzien van dit programma, gezien de angstvallige voorzichtigheid waarmee het meisje gefilmd, wie de afkondiging van het programma op het lijf was geschreven. Niet zo'n erg origineel idee trouwens en zeer kuisjes uitgevoerd.
 
Uiteraard een extra aflevering van Achter het Nieuws over de verwikkelingen bij Werkspoor, maar meer dan een impressie van het nieuws werd het niet ondanks de treurmuziek bij de beelden van de lege fabriekshallen. In Persoonlijk, waarbij van de ondervragers mr Sandberg afwezig was, kwam dr Mansholt aan het woord. Het belangrijkste wat hij te zeggen had, betrof zijn plannen voor een Europese progressieve partij. Erg persoonlijk werd het ook ditmaal niet en dat blijft de zwakte van het programma.
 
Ja en dan zo'n vier uur voetbal. Niet alleen AC Milan en AS Roma speelden een thuiswedstrijd, de Italiaanse televisie deed dat ook zeer duidelijk gezien de aandacht van de regie voor juist de Italiaanse spelers. De beelden waren niet van al te beste kwaliteit. In Milaan lag dat vooral aan het weer (toen na de pauze de verlichting werd ontstoken, werd het er echt niet beter op), in Rome waarschijnlijk aan de beeldverbinding. Er waren met Rome ook storingen in het geluid (met Milaan had de radio nogal wat moeilijkheden). Het was overigens niet te zien dat de Italiaanse TV in Milaan met drie camera's werkte, zoals Kuiphof trots meedeelde. Ook van herhalingen van belangrijke spelmomenten heeft men in Italiƫ kennelijk nog nooit gehoord. Het commentaar van Kuiphof was rustig, en bekwaam, dat van Verhoeff zoals gebruikelijk, waarbij Kuiphof trouwens kennelijk niet zo'n behoefte had in het beeld te verschijnen.
 

 
Terug naar Bibliografie